Wilkommen zurück

Het is zondagmorgen 7.30u als onze touringcar de Duits-Nederlandse grens passeert. Weemoed om het avontuur dat ik los moet laten, wordt weggenomen door een rustige atmosfeer met een flauw zonnetje, gele narcissen in de berm, herten in het veld, overvliegende ganzen, bloeiende magnolia’s en een fanatieke hardloper in korte broek. Een glimlach op mijn gezicht. Oké, dit is ook wel weer fijn! In de bus voel ik me anders dan de andere reizigers, een uitzondering. Zij waren allemaal slechts een week in Oostenrijk. Ik was er drie maanden. Het voelt het goed om anders te zijn. Nog steeds f#ckin trots! Als ik Breda nader, berg ik mijn oortjes op. Reikhalzend kijk ik uit naar de uitstapplaats. Ik zie mijn ouders en broer staan. Welkom terug!